March 2006

Háskólabíó – laugardaginn 18. mars kl 13:00-14:45
FRUMSÝNING HEIMILDARMYNDAR & UMRÆÐUR

Þjóðarhreyfingin – með lýðræði boðar til almenns borgarafundar laugardaginn 18. mars kl. 13 í Háskólabíói (Salur 1). Þann dag verða 3 ár liðin frá því þáverandi forsætisráðherra sendi forseta Bandaríkjanna stuðningsyfirlýsingu vegna innrásinnar í Írak og nafn Íslands fór á lista hinna „viljugu & staðföstu“ þjóða.

Á fundinum verða sýndar tvær heimildarmyndir um innrásina í Írak eftir Sigurð Guðmundsson myndlistarmann og Ara Alexander Magnússon kvikmyndargerðarmann.

Dagskrá

13:00 Hans Kristján Árnsson viðskiptafræðingur setur fundinn
• Örstutt ávörp
– Ólafur Hannibalsson rithöfundur – Andri Snær Magnason rithöfundur – Ari Alexander Magnússon kvikmyndagerðarmaður
• Kvikmynd 1: ÉG ER ARABI (37 mín.)
• Kvikmynd 2: 1001 NÓTT (6 mín.)
• Pallborðsumræður – Fundarstjóri séra Örn Bárður Jónsson
– Halla Gunnarsdóttir – Hallgrímur Helgason – Kristrún Heimisdóttir – Jón Baldvin Hannibalsson – Steingrímur Hermannsson – Þórunn Jónsdóttir

14:45 Fundi slitið

ALLIR VELKOMNIR ! LÁTTU ÞAÐ GANGA !

Þjóðarhreyfingin – með lýðræði
www.thjodarhreyfingin.is

Athugið!
Kl. 15, eftir fundinn í Háskólabíói, hefst útifundur á Ingólfstorgi
Fjölmennum á báða fundina!
Samtök herstöðvaandstæðinga

Mánudagskvöldið 13. mars verður sýnd heimildarmynd sem nefnist Private Warriors og fjallar um hinn einkavædda stríðsrekstur Bandaríkjamanna í Írak.

Þriðjudagskvöldið 14. mars mun Dagur Þorleifsson fjalla um þá ólíku trúarhópa og þjóðflokka sem byggja Írak og reyna varpa ljósi á orsakir deilna milli einstakra hópa.

Báða daga hefst dagskráin kl. 20. Allir velkomnir.
Sjá nánar hér.

Nú í kvöld, 12. mars, var lögð fram ákæra á hendur dr. Michael Rubin frá Bandaríkjunum, en til stendur að hann haldi fyrirlestur á vegum Háskóla Íslands í Odda kl. 12:15 mánudaginn 13. mars. Dr. Rubin er kærður fyrir að undirbúa ólöglegt og saknæmt árásarstríð á hendur Írak árið 2003. Kærandi er Elías Davíðsson ásamt fleirum.

Reykjavík
12. mars 2006

Til Lögreglustjórans í Reykjavík
Frá undirrituðum

Ákæra
Við undirrituð/aðir leggjum hér með fram ákæru á hendur dr. Michael Rubin, bandarískum ríkisborgara, sem dvelur um þessar mundir hér á landi, vegna rökstudds gruns um aðild hans að samsæri um að undirbúa ólöglegt og saknæmt árásarstríð gegn Írak árið 2003. Við ætlumst til þess að hinn ákærði verði handtekinn og yfirheyrður um meinta aðild hans að þessu saknæma athæfi. Komi í ljós að hann hafi tekið þátt í þeim verknaði að undirbúa árásarstríð gegn Írak, förum við fram á, að hann verði lögsóttur hér á landi á grundvelli meginreglna alþjóðaréttar um saknæmi árásarstríðs.

Meintur verknaður hins ákærða í undirbúningi árásarstríðs

Árið 2002 stofnaði Paul Wolfowitz, aðstoðarvarnarmálaráðherra Bandaríkjanna, sérstaka deild, Office for Special Plans (héreftir nefnd OSP), í varnarráðuneytinu í Washington. Hefðbundin leyniþjónusta Bandaríkjanna, CIA, hafði þá ekki treyst sér til að sanna tilvist gereyðingarvopna í Írak. Pólítiskt markmið Paul Wolfowitz og yfirmanns hans, Donalds Rumsfeld, hafi lengi verið að undirbúa árásarstríð gegn Írak og skipta þar um stjórnvöld. Til þess að sniðganga CIA gripu þeir til þess ráðs að stofna eigin upplýsingaþjónustu, Office for Special Plans, sem yrði mönnuð skoðanabræðrum þeirra og sem tækju þátt í matreiðslu sönnunargagna um gereyðingarvopn Íraka. [1]

Meðal meintra verkefna deildarinnar var auk þess að undirbúa stoðir alþjóða bandalags „hinna viljugu og staðföstu“, samræma skipanir um herflutninga, semja reglur um meðferð stríðsfanga og gera áætlanir um skipan írasks olíuiðnaðar að stríðinu loknu. [2]

Deildin (OSP) var fámenn. Í henni störfuðu upphaflega 4 menn en þeim var síðar fjölgað í 10-16 fasta starfsmenn auk margra lausráðinna „ráðgjafa“.

Hinn ákærði, Michael Rubin, vann í OSP, skv. eigin ferilsskrá, árin 2002-2004, þ.e. meðan verið var að undirbúa árásarstríð gegn Írak [3][4]. Hann var því starfsmaður þeirrar deildar sem hafði það markmið að undirbúa árásarstríð gegn Írak.

Það er því prima facie ástæða til að ætla að hinn ákærði hafi tekið þátt í undirbúningi árásarstríðs, en undirbúningur árásarstríðs telst saknæmur verknaður samkvæmt þjóðarétti.

Kröfur ákærenda
Alþjóðamálastofnun Háskóla Íslands hefur auglýst að á vegum hennar hyggist hinn ákærði halda fyrirlestur í húsakynnum HÍ, Odda, stofu 101, mánudag 13. mars 2006, kl. 12:15.

Þar sem hinn ákærði hefur að öllum líkindum tekið þátt í saknæmum verknaði með meintri aðild að undirbúningi árásarstríðs, förum við undirrituð/aðir þess á leit að hinn ákærði verði handtekinn og yfirheyrður um meinta aðild hans að undirbúningi árásarstríðs gegn Írak. Verði sannað að hinn ákærði hafi tekið þátt í slíkum undirbúningi, förum við undirritaðir auk þess fram á að réttað verði yfir hinum ákærða í ljósi meginreglna alþjóðaréttar um saknæmi árásarstríðs.

Lagalegar heimildir
Ein meginregla þjóðaréttar er bann við árásarstríði. Slíkt bann var þegar við lýði fyrir upphaf annarrar heimsstyrjaldar. Árásarstríð var þegar talið saknæmt í byrjun 20. aldar.

Við réttarhöldin í Nürnberg árið 1945 voru nokkrir leiðtogar nasista dæmdir til dauða vegna aðildar að glæpum gegn friði (árásarstríði).

Samkvæmt grein 6(a) Nürnbergsáttmálans telst „glæpur gegn friði“ það að „gera áætlanir, undirbúa, hefja eða heyja árásarstríð eða stríð sem brýtur í bága við alþjóðlega samninga, sáttmála eða samkomulaga, eða aðild að sameiginlegri áætlun eða samsæri um að framkvæma eitthvað af því sem fyrr greinir“.

Meginreglur þjóðaréttar sem sáttmáli Nürnbergdómstólsins byggði á, voru staðfestar með einróma ályktun allsherjarþings Sameinuðu þjóðanna nr. 95(1) frá 11. desember 1946. Frá þeim tíma hefur verið litið á þessar meginreglur sem hluta alþjóðlegs venjuréttar (international customary law) um ábyrgð einstaklinga sem taka þátt í glæpum gegn friði, glæpum gegn mannkyninu [og þjóðarmorði] og stríðsglæpum.

Í meginreglu 1 segir: „Sérhver einstaklingur sem fremur athöfn sem felur í sér glæp samkvæmt þjóðarétti ber refsiábyrgð á gerðum sínum“.

Í meginreglu 2 segir: „Þótt einhver athöfn teljist ekki refsiverð samkvæmt landslögum, ber einstaklingur refsiábyrgð vegna athafnarinnar, ef hún telst glæpur samkvæmt þjóðarétti“.

Í meginreglu 3 segir: „Sú staðreynd að einstaklingur sem sekur er um alþjóðlegan glæp hafi verið þjóðarleiðtogi eða opinber embættismaður ríkisins þegar hann framdi glæpinn, dregur ekki úr ábyrgð hans samkvæmt þjóðarétti“.

Í meginreglu 4 segir: „Sú staðreynd að einstaklingur hafi framið alþjóðlegan glæp samkvæmt skipun að ofan, dregur ekki úr ábyrgð hans samkvæmt þjóðarétti ef hann átti siðferðislegan valkost [að óhlýðnast]“.

Í meginreglu 7 segir: „Samsekt (complicity) við framkvæmd alþjóða glæps sbr. meginreglu 6 telst einnig alþjóðlegur glæpur“.

Árásarstríð („aggression“) er skilgreint sem glæpur („crime“) í sáttmála Alþjóða sakadómstólsins (International Criminal Court). Ísland er aðili að þessum dómstól. Skilgreining á „árásarstríði“ finnst í viðhengi við ályktun 3314 (XXIX) Allsherjarþings Sameinuðu þjóðanna frá 14. desember 1974, en Ísland studdi þessa ályktun.

Aðildarríki Sameinuðu þjóðanna eru skuldbundin að virða sáttmála Sameinuðu þjóðanna en samkvæmt honum er ríkjum óheimilt að beita valdi gegn öðrum ríkjum nema í brýnni sjálfsvörn (51. grein sáttmálans) eða samkvæmt skýrri heimild Öryggisráðsins (42. grein sáttmálans).

Þess ber að geta að flestir alþjóðaglæpir eru unnir við stríðsátök. Þeir sem hefja árásarstríð gera öðrum því kleift að fremja stríðsglæpi og glæpi gegn mannkyninu. Þess vegna hefur árásarstríð verið lýst sem æðsta alþjóðaglæp, að þjóðarmorði undanskildu.

Réttur íslenskra lögregluyfirvalda til að handtaka og lögsækja menn vegna árásarstríðs
1. Ísland hefur stutt ályktun allsherjarþings Sameinuðu þjóðanna um gildi meginreglna Nürnbergsáttmálans sem að ofan getur, m.a. um saknæmi árásarstríðs.
2. Ísland hefur stutt ályktun allsherjarþings Sameinuðu þjóðanna sem skilgreinir árásarstríð og getið er hér að ofan.
3. Ísland er aðili að sáttmála alþjóða sakadómstólsins, ICC, en í þessum sáttmála er árásarstríði lýst sem alþjóðlegum glæp.
4. Ísland er aðili að sáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem leggur þær skyldur á herðar ríkjum að vinna með friðsamlegum hætti að lausn alþjóðamála og bannar árásarstríð.

Eðli alþjóðlegra glæpa er að í þeim felst tilræði við allar þjóðir, þ.e. við friðsamlega alþjóðaskipan. Af þeim sökum teljast alþjóðaglæpir dómtækir hvar sem til sakborninga næst. Það fellur því í hlut hvers ríkis að tryggja að slíkir glæpir verði ekki framdir og að þeir sem stunda slíka glæpi verði lögsóttir þar sem til þeirra næst. Ríki heims hafa því alþjóðlega lögsögu (universal jurisdiction) yfir slíkum brotamönnum, sem er liður í alþjóðlegu samstarfi. Ekkert í íslenskum lögum kemur í veg fyrir lögsókn á grundvelli alþjóðlegrar lögsögu. Almenn hegningarlög leggja jafnframt bann við því að hvetja til refsiverðra verka, þ.m.t. til árásarstríðs.

Samkvæmt meginreglum Princeton átaksins um alþjóðlega lögsögu [5], gildir alþjóðleg lögsaga (universal jurisdiction) yfir þeim einstaklingum sem taka þátt í helstu alþjóðaglæpum, þ.m.t. í glæpum gegn friði (árásarstríði). Samkvæmt meginreglu nr. 3 mega dómsyfirvöld einstakra ríkja grundvalla lögreglu- og dómsaðgerðir sínar gagnvart aðilum að árásarstríði á alþjóða lögsögu, þótt engin sérstök innlend löggjöf hafi gert ráð fyrir því. Íslensk dómsyfirvöld hafa því rétt til að handtaka, yfirheyra, rannsaka og lögsækja einstaklinga á grundvelli alþjóðlegrar lögsögu þegar um aðild að árásarstríði er að ræða. Eftirfarandi lagastofnanir standa að átaki Princeton háskólans um alþjóðlega lögsögu: Program in Law and Public Affairs og Woodrow Wilson School of Public and International Affairs, Princeton University; International Commission of Jurists; American Association for the International Commission of Jurists; Netherlands Institute of Human Rights; Urban Morgan Institute for Human Rights. Yfirmaður átaksins um hnattræna lögsögu, próf. Cherif Bassiouni, er einn virtustu sérfræðinga í alþjóða sakarétti, og fyrrverandi yfirmaður undirbúningsnefndar fyrir alþjóða sakadómstólinn.

Heimildir
[1] Um stofnun og hlutverk Office for Special Plans
The Guardian 17 July 2003
The Telegraph 11 July 2004
Inter Press Services, 7 August 2003
The American Conservative, 1 December 2003
The New Yorker, 12 May 2003

Nánar um leynilegt eðli deildarinnar og hlutdeild hennar í undirbúningi stríðsins er að finna í ítarlegri rannsókn um OSP sem birt er á http://www.cooperativeresearch.org/timeline.jsp?

[2] Sjá: Kenneth Timmerman, Insight on the News, 8 December 2003

[3] International Relations Center, Right Web

[4] Michael Rubin, Web of Conspiracies, 18 May 2004 „(…) I worked in the Office of Special Plans (OSP), charged with some aspects of the Iraq portfolio. My job was that of any desk officer: Writing talking points for my superiors, analyzing reports, burying myself in details, and drafting replies to frequent letters from Congressmen John Dingell and Dennis Kucinich. I was a participant or a fly-on-the-wall at many postwar planning meetings and accompanying video teleconferences.”

[5] [sjá http://www.law.uc.edu/morgan/newsdir/univjuris.html]

Undirrituð/aðir:

Mótmæladagar gegn stríði í Írak.

Sagnfræðingurinn Dagur Þorleifsson fjallar um sögulegan bakgrunn borgarastyrjaldarinnar í Írak.

Mótmæladagar gegn stríði í Írak.

Sýnd verður heimildarmyndin Private Warriors úr Frontline-myndaröð PBS.

Samtök herstöðvaandstæðinga standa fyrir fjölbreyttri dagskrá alla þessa viku í tilefni að því að senn eru þrjú ár liðin frá því að stríðið í Írak hófst með stuðningi íslenskra stjórnvalda.

Mánudagskvöldið 13. mars verður sýnd heimildarmynd úr röð Frontline-þáttanna, sem gerðir eru af PBS-sjónvarpsstöðinni. Myndin nefnist Private Warriors og fjallar um hinn einkavædda stríðsrekstur Bandaríkjamanna í Írak. Þar starfa nú tugþúsundir hermanna í þjónustu einkafyrirtækja eða “öryggisverktakar” eins og þeir eru nefndir í íslenskum fréttum.

Hvaða áhrif hefur tilvist slíkra einkaherja á bandaríska utanríkispólitík og hver er staða þeirra gagnvart alþjóðalögum? Í myndinni er skyggnst inn í herbúðir Bandaríkjamanna í Írak og rakin saga nokkurra einkahermanna. Myndin er tæplega klukkustundarlöng og á ensku.

Sýningin hefst kl. 20. Allir velkomnir.

* * *

Þriðjudagskvöldið 14. mars verður hugað að sögu Íraks og bakgrunni þeirrar borgarastyrjaldar sem nú geysar þar í landi.

Sagnfræðingurinn Dagur Þorleifsson hefur um árabil fylgst grannt með þróun mála við Persaflóa og hefur kennt um sögu svæðisins við Háskóla Íslands. Hann mun fjalla um þá ólíku trúarhópa og þjóðflokka sem byggja Írak og reyna varpa ljósi á orsakir deilna milli einstakra hópa. Að loknu stuttu erindi, gefst færi á fyrirspurnum og umræðum.

Fundurinn hefst kl. 20. Allir velkomnir.

Read More

Mánudaginn 13. mars mun Bandaríkjamaður nokkur að nafni dr. Michael Rubin halda fyrirlestur á vegum Alþjóðamálastofnunar Háskóla Íslands. Fyrirlesturinn heitir Hvað er Bandaríkjastjórn að vilja í Miðausturlöndum?

Á vef Háskóla Íslands er dr. Rubin kynntur lauslega. Hann er fræðimaður við American Enterprise Institute og ritstjóri Middle East Quarterly, hefur starfað sem ráðgjafi í varnarmálaráðuneyti Bandaríkjanna hvað varðar Íran og Írak og hefur víðtæka þekkingu á málefninu.

American Enterprise Institute for Public Policy Research (AEI) er svo lýst á Sourcewatch-vefnum að þessi stofnun sé mjög áhrifamikill hægrisinnaður hugmyndabanki (think-tank) sem leitist við að stuðla að framþróun frjáls kapítalisma, hafi löngum tekist vel upp við að koma sínum mönnum í áhrifastöður og sé eitt helsta vígi ný-íhaldsmanna (neo-conservatives.) Meðal fyrrverandi starfmanna stofnunarinnar eru Dick Cheney, varaforseti Bandaríkjanna (fyrrum forstjóri Halliburton) og George P. Shultz, sem var utanríkisráðherra í stjórn Ronalds Reagans (sá fyrrnefndi er fyrrum forstjóri Halliburton en sá síðarnefndi er nú stjórnarmaður í Bechtel, en þessi fyrirtæki hafa setið að kjötkötlunum í Írak eftir að Bandaríkjamenn hernámu landið). Meðal núverandi starfsmanna stofnunarinnar eru Lynn Cheney, eiginkona Dicks, Jeane Kirkpatrick, sendiherra Bandaríkjanna hjá Sameinuðu þjóðunum þegar ríkisstjórn Ronalds Reagans var blóðug upp að öxlum vegna tengsla sinna við dauðasveitir í El Salvador og contra-skæruliðana í Nicaragua, og Richard Perle, fyrrum ráðgjafi varnarmálaráðherrans, stundum kallaður einn af helstu „haukunum“ innan Bandaríkjastjórnar.

AEI gegndi mikilvægu hlutverki við undirbúning innrásarinnar í Írak, svo sem við að spinna þann lygavef sem flestir kannast nú við. Og dr. Michael Rubin, gestur Háskóla Íslands, vann ötullega við þann spuna. Þekking dr. Rubins á Mið-Austurlöndum verður ekki dregin í efa. Doktorsritgerð hans fjallaði um Íran og hann hefur ferðast um Mið-Austurlönd og dvalist víða á þeim slóðum. M.a. var hann ráðgjafi bráðabirgðastjórnarinnar í Bagdad 2003-2004. En hvað sem um þekkingu dr. Rubens má segja, þá hefur hann fyrst og fremst þjónað hlutverki spunameistara eða, svo það sé orðað umbúðalaust, lygara, í því skyni að undirbúa og hvetja til árásarstríðs.

Elías Davíðsson hefur sent ritstjóra Friðarvefsins skeyti varðandi þessa ógeðfelldu heimsókn. Elías kemst svo að orði: „Þessi maður var einn af þeim sem vann undir Donald Rumsfeld í þeim tilgangi að mata forseta Bandaríkjanna með rangar upplýsingar um Írak, til þess að stuðla að árásarstríði gegn Írak. Hann ber ábyrgð á dauða hundruð þúsunda manna. Hann er einnig einn af þeim sem reyndi að espa stjórnvöld Bandaríkjanna til árása á Sýrland. … Þessi maður hvetur nú til árásarstríðs gegn Íran. Árásarstríð er skilgreint í þjóðarétti sem einn mestu alþjóðaglæpa. Nokkrir leiðtogar nasísta voru dæmdir til dauða vegna undirbúnings árásarstríðs („crime against peace“). Árásarstríð er einn þeirra glæpa sem Alþjóða sakadómstóllinn hefur lögsögu yfir. Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna hefur skilgreint árásarstríð með sérstakri ályktun. Sáttmáli Sameinuðu þjóðanna bannar árásarstríð (gr. 2(4)). Sá sem hvetur til glæpa er sjálfur sekur um saknæmt athæfi. Mun Háskóli Íslands í framtíðinni e.t.v. bjóða mönnum sem mæla með þjóðarmorði einnig til að halda fyrirlestur um kosti og galla þjóðarmorðs?“

Nánari upplýsingar:

Tom Barry:. “On the Road to Damascus? Neo-Cons Target Syria”
Robert Dreyfuss and Jason Vest : “The Lie Factory”
“Smearing Fitzgerald”
Karen Kwiatkowski: “Standing By Your NRO and AEI”
Julian Borger: “The spies who pushed for war”

Varðandi fræðimennsku dr. Rubins er fróðlegt að lesa grein hans: “Mary Robinson, War Criminal?”

Ritstjóri

Stefna, félag vinstri manna, heldur umræðufund um efnið Álver og efnahagslegt sjálfstæði í Lárusarhúsi Eiðsvallagötu laugardaginn 11. mars. kl 14. Framsögu hefur Þórarinn Hjartarson.

Í fréttatilkynningu segir að með fyrirhugaðri uppbyggingu áliðnaðar verði langstærstur hluti iðnaðar hér á landi í eigu þriggja amerískra álrisa, en tveir þeirra munu reyndar vera í eigu sömu aðila. Spurt er hvaða þýðingu það hafi fyrir efnahagslegt sjálfstæði Íslands og hvernig þessi stefna nýtist byggðastefnu. Þá er spurt hvernig sakaskrá þeirra auðhringa, sem hér eru að hasla sér völl, sé á sviði umhverfismála, mannréttinda og heimsvaldastefnu?

Vert er að taka undir þetta. Friðarsinnar hafa fordæmt „öll fyrirtæki sem hagnast á styrjöldum og hernámum víðsvegar um heim, svo sem Bechtel, Halliburton, Caterpillar o.s.frv.“ eins og komist er að orði í yfirlýsingu friðarráðstenu í Tókýó vorið 2003. Bectel, sem er aðalverktaki við byggingu álversins á Reyðarfirði, hefur hagnast mjög á verkefnum sem fyrirtækið fékk í kjölfar innrásarinnar í Írak og einnig mun Alcoa hafa verið viðriðið hergagnaframleiðslu.

eó

Hópur nema úr framhaldsskólum og Háskólanum funda til að undirbúa mótmælin 18. mars.