(Ljóð þetta var flutt á kertafleytingu friðarsinna á Egilsstöðum í ágúst sl.)
Og enn þann dag í dag
er dauðinn að þvælast fyrir sólinni.
Hann ber himininn sér í hag
og heldur því fram
af fullkomnu siðleysi
að þetta hafi þurft að gerast.
Hann skilar sínu
klukkan átta fimmtán, fjörutíu og fimm
og segir ennþá okkur hinum
að þetta hafi nú lokið heimstyrjöld.
Að þetta hafi þurft að gerast.
Og án þess að blikna,
segir hann okkur
að við gætum alveg
búist við sömu útreið.
Og alveg pollrólegur
og búinn að missa af öllu
sem skiptir máli
missir hann af þvi þegar við
spyrjum okkur,
búin að finna sólina
hvort
þetta hafi þurft að gerast.
Sigurður Ingólfsson