Þórarinn Hjartarson á Akureyri sendi Friðarvefnum meðfylgjandi grein til birtingar:
Michael Bociurkiw var annar af tveimur fyrstu eftirlitsmönnum ÖSE á hrapsvæði farþegaþotunnar MH17. Vitnisburður hans er afar sterkur, vitnisburður um skýr merki eftir hríðskotasprengikúlur úr flugvél en hins vegar engin merki eftir flugskeyti. Aðrir sérfróðir menn draga sömu ályktun og Bociurkiw af að skoða myndir af stjórnklefahluta þotunnar. Rökin hníga þá að HRYÐJUVERKI FRAMKVÆMDU UNDIR FÖLSKU FLAGGI, undir flaggi Pútíns til að koma á hann sök.
Heilbrigð skynsemi er treg til að trúa því að heimsvaldasinnar fremji fjöldamorð á saklausum borgurum, komi sökinni á útvalinn andstæðing og fari síðan herferð til að koma honum á kné. Ein mótbára sem sjálfkrafa vaknar er að slíkt sé allt of áhættusamt, allt gæti komist upp og komið í hausinn á gerendunum. En hryðjuverk undir fölsku flaggi er ein aðferð heimsvaldasinna af mörgum til að einangra andstæðinga sína, skapa tilefni til íhlutana, koma af stað styrjöldum, koma upp leppstjórnum, vinna áhrifasvæði. Tortíming þotunnar MH17 sýnist þá sverja sig í ætt þekktra atburða: ríkisþinghúsbrunannn í Berlín 1933, sprengingu Tvíburaturnanna 11. September 2001, eiturgasárás í útjaðri Damaskus 2013, leyniskyttumorðin af húsþökum í Kænugarði í febrúar sl. Önnur aðferð til að framkalla stríð og valdarán er auglýsing og sviðsetning voðaverka sem aldrei voru framin, eru tilbúningur. Dæmi um slíkt er tilbúin árás Norður-Víetnama á bandaríska flotann í Tonkin-flóa 1964, morð hermanna Saddams Hússein á súrefniskassabörnum í Kúvaít 1991, gjöreyðingavopn Saddams 2003, loftárásir Gaddafís á eigin þegna 2011.
Þriðja „trixið“ upp úr hatti heimsvaldasinna eru samtök á borð við al Kaída (og önnur tengd). Saga al Kaída er nátengd CIA allt frá Afganistanstríðinu við Sovét. Þar er um að ræða raunverulega öfgaíslamista (af súnní meiði) sem jafnframt eru beint og óbeint á mála hjá vestrænum leyniþjónustum, oft gegnum Sádi-Arabíu. Ýmist eru þeir bein stríðsverkfæri NATO-velda eða virka sem tilefni til NATO-íhlutana.
Skipulagðir voðaatburðir með tilheyrandi fjölmiðlafári eru heimsvaldasinnum alveg nauðsynlegar til að einangra andstæðinga sína og vinna fylgi eigin þegna við stríðsrekstur. Sannleikur málsins, að það snúist um að vinna áhrifasvæði, að vestrænum auðhringum og stórveldum sé nauðsyn að koma Rússlandi og Kína á kné, er ekki nógu vænlegur til að selja stríðið.
Vissulega eru svona öfgakenndar aðferðir merki um örþrifaráð heimsvaldasinna. Kreppa heimsvaldakerfisins er raunveruleg og kreppuhrjáð heimsvaldastefna er herská. Kreppa Bandaríkjanna er sér á parti, risaveldið stendur á hengiflugi. Kína er komið fram úr Bandaríkjunum í iðnaðarframleiðslu og útflutningi og siglir á þessu ári framúr í brúttóþjóðarframleiðslu. Bretton Woods-kerfið og þar með allur dollaraimperíalisminn stendur mjög tæpt. Staða dollarans sem gjaldmiðill heimsviðskipta – m.a. olíuviðskipta – hefur lengi neytt ríki heimsins til að safna dollurum og skipta við Bandaríkin. Nú hafa Kína, Rússland og fleiri lönd tekið stefnu á að yfirgefa dollarann í viðskiptum sínum. Á viðskiptasviðinu eru Bandaríki og Vestrið að tapa. Það skýrir örþrifaráð þeirra. Þau skrímslisgera því andstæðinga sína einn af öðrum og ráðast síðan á þá. Lærum af sögunni: SKRÍMSLAGERÐ VESTRÆNNA FJÖLMIÐLA hefur hin síðari ár verið fastur UNDANFARI SYRJALDA. Að skrímslisgera Pútín hefur um skeið verið eitt helsta verkefni þeirra. Lærum af sögunni, það boðar stríð.
En hvað ef svikavefurinn afhjúpast? Það er nú það. Þar taka heimsvaldasinnar meðvitaða áhættu. Og áhættan er minni en virst gæti af því þeir vita að þeir hafa drottnandi fjölmiðlanet með sér sama hvað gerist. Það verða alltaf til skæðir rannsóknarblaðamenn og einstaklingar sem sjá í gegnum vefinn, en það kemur ekki svo mjög að sök. Fjölmiðlarnir leita ekki sannleikans. Þeir stimpla sökudólga og kasta sér á fórnarlömbin án þess að spyrja um sönnurnargögn. Pútín var miskunnarlaust stimplaður og brennimerktur um allan hinn vestræna heim daginn sem farþegaþotan var skotin niður. Þegar sönnunargögn seinna koma hægt og tikkandi í aðra átt vekur það ekki áhuga fjölmiðlanna. Málið er þá jafnvel gleymt í pressunni. Það er barnaskapur að halda að skarplegar afhjúpanir breyti fréttaflutningnum að einhverju ráði. Sannleikurinn skiptir heimsvaldasinna engu máli né heldur fréttastofurnar þeirra – sem t.d. Rúv bergmálar. Lygamoldviðrið heldur áfram af óbreyttum styrk þótt afhjúpanir komi fram, oftast í litlum og áhrifalitlum miðlum.
Áður en þotan var skotin niður mætti USA vaxandi erfiðleikum að fá Evrópuríki með í refsiaðgerðirnar. En eftir á gekk það smurt. Og NATO hefur náð að flytja miklu fleiri eldfaugaskotpalla og nýjan árásarútbúnað að landamærum Rússlands en ella. Pútín stendur uppi sem skrímsli sem skilur ekkert nema hörkuna – og einangraðri en áður. Að nokkru leyti er þá TILGANGINUM NÁÐ.
USA bandamenn eiga herstyrkinn sem sitt síðasta stóra tromp og hann er til til að notast. Svo virðist sem bandarísku strategistarnir vilji UPPGJÖR VIÐ RÚSSA, NÚNA. Ef ekki tekst að knýja fram valdaskipti í Rússlandi – t.d. kalla fram nýjan undirgefinn Jeltsín – stefna þeir á stríð, þó það kosti líklega atómstríð. Þeir telja að eftir 10-20 ár verði það of seint. Átökin í Úkraínu eru afskaplega afdrifarík. Þau eru miklu meira en svæðisbundin átök. Þau eru hnattræns eðlis og snúast beint um HEIMSYFIRRÁÐ.
Í Úkraínudeilunni berast stærstu kjarnorkuveldin (Bandaríkin og Rússland) á banaspjót. Þess vegna er þessi deila hættulegri en nokkur önnur átök a.m.k. frá Kúbudeilunni 1962. Þá rifjast upp að það ár, 1962, lagði Sameinað herforingjaráð bandaríska hersins (Joint Chief of Staff) fram leynilega áætlun um hryðjuverk undir fölsku flaggi, svonefnda Operation Northwoods. Sú áætlun fólst m.a. í því að skjóta niður farþegaþotu og koma sökinni á ríkisstjórn Kúbu. Tilgangurinn var að hanna átburðarás sem gæfi átyllu til stríðs gegn Kúbu. Áætlunin (og leynd hefur verið létt af) fékk umboð og heimild ráðsins en var ekki sett í framkvæmd þar sem ekki tókst að sannfæra Kennedy forseta um ágæti hennar. Tortíming MH17 gæti virst vera ný Operation Northwoods á breyttum tímum?